FamPeeters

Na een kort nachtje liep vanmorgen om half acht de wekker af. Nu konden we er echt niet meer omheen: we vertrekken vandaag naar Nederland.

We vliegen niet vanaf Orlando, maar vanaf Atlanta. Omdat we in principe tijd genoeg hebben voordat we in het vliegtuig stappen, hadden we eerder al besloten om pas vandaag naar Atlanta te rijden.

Nog even wat laatste spullen in onze handbagage opgeborgen en toen stond echt alles klaar voor vertrek!

Voor een laatste keer ontbeten in onze villa en daarna alle bagage in de auto geladen. Alles paste met gemak in de kofferbak, maar daar hadden we ook geen seconde aan getwijfeld!

Rond negen uur gingen we weg bij onze villa. Bye-Bye villa!

Nog even langs de frontdesk om wat uit te laten printen en daarna konden we op pad.

Toen we tijdens onze vorige vakantie weg van Disney reden hadden we het er alle vier heel erg moeilijk mee. Nu was het nog steeds niet leuk dat de vakantie voorbij is, maar het was voor ons gevoel ook goed zo. Bye-Bye Disney!

Onderweg een aantal flinke regen en onweersbuien gehad. Was niet fijn om er doorheen te rijden omdat tijdens zo’n bui het zicht niet al te best was. Maar we hadden tijd genoeg, dus maakte ons er maar niet al te druk om. Bye-Bye Florida!

De kinderen op de achterbank hoorde we vrijwel niet, behalve als hun Nintendo spelletje even niet lukte. Ben niet altijd blij met die Nintendo’s, maar in dit geval… Ik klaag niet ;o)

Onderweg nog overwogen om iets bij de Outback te gaan eten. Maar dit filiaal bleek toch wat verder van de snelweg af te liggen dan we dachten. En aangezien mijn reiskriebels weer opspelen, stiekem bang dat we te laat op het vliegveld aankwamen… besluiten we toch door te rijden.

Rond half zes kwamen we aan bij de luchthaven. Fijn… het regende flink! Cesco zette ons, met bagage, af bij de terminal. Zelf ging hij de auto terug brengen naar National. Dat leek ons ook deze keer weer gemakkelijker dan met z’n allen naar National te gaan om de auto terug te brengen. In nog geen 20 minuten was Cesco weer terug en konden we onze bagage afgeven. Inchecken hadden we gisteren al gedaan. Een hele vriendelijke dame hielp ons en onze koffers en tas waren prima op gewicht. Hebben we dus goed gedaan!

En nu eerst even een toilet op gaan zoeken, want er was erg hoge nood.

Nog staan twijfelen of we eerst hier iets zouden gaan gaan eten, of gelijk door de security heen te gaan en richting onze gate te vertrekken. We kozen voor het laatste, we zouden wel zien.

De dame die onze paspoorten controleerde was echt super vriendelijk, het is hier ook helemaal niet druk. Was helemaal weg van de kinderen en gaf ze een compliment dat ze zo goed engels spraken!

Nu de tassen en losse spullen op de band. Ik heb medelijden met de mensen die hier werken… schoenen moesten ook uit. Bij Geordi ging het poortje af, maar we waren ook zijn riem vergeten. Dus hij moest nog even zijn riem af doen en opnieuw door het poortje heen, nu met een broek die half af zakte…

Met de airtrain werden we echt super snel naar de E terminal gebracht. Goed geregeld hier. Er waren hier ook nog verschillende winkeltjes en een food court. Er zit hier zelfs een TGI Friday’s. Maar hier hebben we, vooral ik, eigenlijk niet zo zin in omdat we daar eerder deze week al gegeten hebben (al was een strawberry slush wel erg verleidelijk). We besluiten om, voor we de skyteam lounge ingaan, eerst nog wat te eten. Het werd Panda Express. We haalde 2 menu’s, niet uit zuinigheid maar omdat je zo’n enorme berg eten kreeg. Het smaakte in ieder geval prima!

Na het eten zijn we we snel de lounge ingegaan. Konden we nog even wat internetten, laatste mail lezen en zelfs het weblog verder bijwerken.

Dit is in ieder geval prettiger wachten dan bij de gate zelf. De gate waarvan ons vliegtuig vertrekt is hier vlakbij, dus dat is wel prettig.

Als eerste mochten we het vliegtuig in, is ook wel eens leuk. En al snel moesten we een soort van stoelendans houden omdat de rijen anders liepen dan op het plattegrond bij inchecken stond aangegeven. Even een moment balen, maar goed wij (Geordi en ik) bleken niet goed te zitten. Toen we op onze eigen plek zaten, één rij naar voren, bleek dat we later in de lucht nog een keer een soort van stoelendans mochten gaan houden. Dan kon een gezin met een klein kindje bij elkaar in de midden rij zitten. Omdat zij verhuisde, konden Geordi en ik weer een rij naar achteren schuiven, zaten we weer gezellig op één rij. En kon een andere mevrouw op ‘onze’ plek gaan zitten. Snap je hem nog?

De vlucht vertrekt iets later dan gepland, maar volgens de gezagvoerder hebben we de wind mee en komen we voor de geplande aankomsttijd aan op Schiphol.

Over het eten zal ik maar niet te veel schrijven. Er was keuze tussen kip en rundvlees. Dacht avontuurlijk te zijn en bestelde rundvlees, maar daar is niet veel van op gegaan.

Hier en daar hadden we wat turbulentie en moesten de gordels vast. Maar verder was het een prima vlucht. Heb er niet veel van meegekregen. ben zowaar in slaap gevallen!

De kinderen hebben ook prima geslapen, vooral Geordi. Die heb ik maar even wakker gemaakt voor het ontbijt. Niet dat dat veel soeps was, maar het verse fruit schoof er toch wel in!

Terwijl ik dit schrijf is het nog een 45 minuten vliegen en dan zijn we terug in Amsterdam. Hallo Nederland!

We landde nu eens een keertje niet op de polderbaan, scheelde behoorlijk in het taxieën naar de gate toe! En nog mooier we reden naar de gate die behoorlijk dicht bij de hoofdterminal. Dat scheelt ook weer in het lopen ;o)

Bij de paspoort controle was het behoorlijk druk toen we aankwamen, maar er gingen al snel meerdere hokjes open. Hihi dat scheelde ook weer!

Daarna op naar de bagage band en wat eigenlijk nooit gebeurd… onze bagage kwam echt al super snel. Meestal komt onze bagage, ondanks de priority sticker, pas ergens als laatste. Dus ook dit scheelde weer!

Snel door de douane, maar de dame die er stond had heel weinig ook voor ons.

Nu moesten we alleen nog even een taxi zoeken die ons, met onze bagage, naar Amstelveen kon brengen. Want nu reed er natuurlijk geen shuttlebus!

De taxi was snel gevonden, zo’n busje waar veel bagage in kon. We hadden een vriendelijke taxi chauffeur die ons razendsnel naar Amstelveen bracht. Het was erg handig zo op deze manier. De volgende uitdaging was nog: hoe krijgen we alles in Cesco zijn auto? Uiteindelijk moest er een tas en een koffer tussen de kinderen in staan. Maar het paste!

En nu op naar huis… Klein halfuurtje rijden en nu was het echt zover… we zijn thuis. Hallo Huis!

Gelijk maar begonnen met koffers uitpakken en doen. Heerlijk als alles weer netjes opgeruimd is. En nog fijner, nu geen wasberg die doorgeworsteld moet worden. Want vrijwel alles is in Orlando al gewassen!