Onze laatste dag alweer hier in Bettystown. De tijd vliegt gewoon voorbij. Morgen moeten we voor 10 uur ons huisje uit zijn en vertrekken we naar Killaloe in County Clare.
Maar vandaag staat Dublin weer op het menu. In Dublin zijn een aantal plaatsen waar we ‘ooit nog eens’ naar toe willen gaan. Alle bezienswaardigheden in één dag proppen zou naast onmogelijk zijn ook een heel slecht idee zijn geweest. Je ziet alles dan maar half en hebt aan het einde van de rit dan nog niet het idee dat we iets gezien hebben. Omdat we nu toch in bezit zijn van de heritage card, leek het ons een goed idee om een paar OPW (Office Public Works) locaties te bezoeken.
In ieder geval gaan we naar de Kilmainham Gaol (de oude gevangenis) en ook nog naar Dublin Castle. De rest bekijken we even ter plekke, want er moet ook nog wel wat tijd overblijven om op een milde wijze nog wat te shoppen…
Maar eerst maar eens aan het ontbijt beginnen voordat we überhaupt 1 voetbuiten de deur gaan zetten! Na het ontbijt hebben we de routeplanner ingesteld op Dublin en zijn we op pad gegaan richting de Kilmainham Gaol. We moesten wel dwars de stad door, maar oké… Voor de gevangenis konden we parkeren, Cesco moest alleen even uitzoeken hoe en waar je hier moest betalen. Maar dat was snel genoeg uitgezocht. Dus we konden naar binnen, ook weer zwaaiend met die makkelijke kaart. We hadden mazzel want de eerst volgende tour was al 5 minuten later.
Een zeer vriendelijke gids leidde ons rond door de oude gevangenis. Hij leek een beetje op Derek Ogilvie en had ook een beetje dezelfde vorm van humor! De gevangenis is geopend in 1796 en was een van de modernste gevangenissen in Ierland. Door de jaren heen heeft de gevangenis een vrij belangrijke rol gespeeld in de strijd voor de vrijheid in Ierland. De Kilmainhal is tevens de plek waar een aantal Ierse rebellen zijn geëxecuteerd.
Het was zeker zeek indrukwekkend om in deze gevangenis geleid te worden en ik merkte ook aan de kinderen dat ze zeer onder de indruk waren. Voordat de rondleiding begon had de gids met nadruk gevraagd om je telefoon op stil te zetten. Maar sommige mensen hadden daar blijkbaar maling aan. Op het moment dat we op de plek stonden waar gevangenen werden geëxecuteerd, wat tegenwoordig als monument is ‘ingericht’, ging iemand zijn telefoon af en ze ging uitgebreid staan bellen met die persoon. Notabene nog bij het kruis waar de gevangenen werden neer gezet voor het vuur peloton! Maar de gids maakte er gelijk zeer korte metten mee. Telefoon gesprek NU beeindigen, nee niet nog even de zin afmaken en dag zeggen, nee gewoon NU! De mevrouw stond letterlijk voor gek voor de hele groep. Maar zoals de gids zelf al opmerkte was het behoorlijk respectloos…
De tour duurde een uur en daarna kon je nog op eigen gelegenheid door het museum rondlopen.
Na ons bezoek aan zijn we richting het centrum van Dublin gegaan om daar, in ieder geval, naar Dublin Castle te gaan. De parkeergarage zoeken was nu een iets grotere uitdaging dan we normaal van onze routeplanner gewend zijn. Maar uiteindelijk hebben we het toch kunnen vinden. Voordat we naar Dublin Castle gingen wilde we eigenlijk eerst wat eten. Maar wat? Langs O’Connelstreet zitten diverse fastfood restaurantjes, dat leek ons nu even het gemakkelijkste. Onderweg nog even bij Hickeys gestopt, een stoffenwinkel, kon ik mooi wat lint halen in de Ierse kleuren.
Bij een keten waar je van broodje tot pizza kon bestellen hebben we wat zitten eten. Het eten was niet om over naar huis te schrijven, maar het vulde de maag zullen we maar zeggen. Nu op naar Dublin Castle. Bij Dublin Castle zijn we al eens eerder geweest, maar toen niet verder gekomen dan het plein voor het kasteel. Het was toen voor ons typisch weer zo’n locatie waar je òòk al entree voor moest betalen. En als je op die zelfde dag dan al meerdere dingen hebt bezocht (en entree betaald hebt) hou je als zuinige Hollander dan toch een keer de hand op de knip! Maar nu met onze kaart konden we feitelijk zo naar binnen huppelen, we moesten alleen even op de gids wachten. Ik zal later wat meer over deze kaart vertellen.
De tour duurde ongeveer 60 minuten en leidde ons door een aantal kamers van het kasteel. En daarna kwam eigenlijk de grote verrassing. Werden we ook nog naar een deel van de oude kasteelmuur geleid en het overblijfsel van de slotgracht en toren (Powder Tower). Aan de buitenkant van het kasteel was hier dus ook echt niets van te zien! Een bezoekje aan Dublin Castle was dus zeker de moeite waard.
Mede gezien de tijd vonden we dat we vandaag wel weer cultureel genoeg gedaan hadden (hihi) en zijn we richting de winkels van Dublin te gaan. Nog even wat ‘winkels snuiven’! We hadden immers nog een ‘boodschappenlijstje’ af te werken! Eerst bij de Disney Store de Dublin mok voor Geordi gehaald en daarna wilde Samantha nog even héél erg graag bij Mc Cormick kijken (de Keltische juwelier) die schuin aan de overkant zat. Toen we van de week hier haar armband kochten had ze in het foldertje een heel erg mooi bedeltje gezien. Maar helaas had hij net dat ene bedeltje niet meer. Nu keek ze in de etalage en ze werd helemaal blij! Hij zat er tussen. Zoefff naar binnen. De prijs viel haar erg mee, dus deze wilde ze wel van haar eigen geld kopen. Het bedeltje moet echt voor Samantha bestemd geweest zijn, want een van de verkoopsters had hem vanmorgen in de lade gevonden en in de etalage gezet!
Schuin aan de overkant zit een van de ingangen van st Stephansgreen. We besloten om hier nog even lekker rond te lopen, toch nog een beetje cultureel… We besloten om vandaag in Dublin te blijven eten en dan bij de TGI Fridays. Hier hebben we al vaker gegeten en de kinderen zagen het plan al helemaal zitten. Dus met 4 stemmen voor… zijn we eerst nog even de Carrolls ingelopen, vanwege het ‘boodschappenlijstje’, maar vonden het toch verstandiger om dat pas na het eten te doen. Carrolls is toch tot laat open. Had wel als voordeel dat we de keuze inmiddels al gemaakt hadden.
Het eten bij TGI was zoals altijd weer voortreffelijk. We gaan zeker ook nog wel tijdens onze vakantie bij een Irish Pub eten, maar nu kozen we gewoon even voor zekerheid.
Met zeer gevulde buikjes vonden we het nu wel welletjes voor vandaag en zijn we in de richting van de auto gelopen. Onderweg zouden we nog een Carrools tegenkomen, dus met dat ‘boodschappenlijstje’ is het helemaal goed gekomen! En dan echt naar de auto toe, maar sh*t… helemaal vergeten te kijken hoe laat die garage ging sluiten. Het Ilac centre, het overdekte winkelcentrum, was al gesloten. O nee riep Geordi, niet weer hè! Dus we moesten maar omlopen en gelukkig was de garage nog open. Als we een dag later hier waren geweest en om zelfde tijd waren aangekomen… hadden we zeker een probleem gehad! Voortaan toch maar beter opletten.
Het werd tijd om Dublin te verlaten en ik weet zeker dat we hier echt nog wel vaker terug gaan komen. Niet tijdens deze vakantie, maar wel in de toekomst. Ik hou echt van Dublin. Het is de allereerste plaats in Ierland wat ik heb bezocht en heb het echt in mijn hart gesloten (net als Ierland zelf)!Wat Dublin nu zo bijzonder maakt is bijna niet uit te leggen. In iedere grote stad vind je wel straatmuzikanten, maar toch niet zoals in Dublin. De voetgangerslichten maken een grappig geluid als ze op groen springen (vind Geordi helemaal geweldig). Er word vanaf een kinderwagen fruit op straat verkocht en op diverse plekken staan er mensen met reclame borden op straat om duidelijk te maken dat een bepaalde winkel of restaurant in een steegje gevestigd zit. Dat zijn voor mij de kleine dingen die Dublin zo bijzonder maken…
Onderweg naar ons huisje toe reden we langs het strand en we besefte ons dat we hier, terwijl we er redelijk dichtbij zitten, nog helemaal niet waren geweest. Het was nog prima weer, dus gelijk even gestopt bij het strand. Om even wat kiekjes te klikken en was schelpen te zoeken. Was echt even heerlijk zo op het strand! Er lag wel enorm veel zeewier op het strand, maar dat mocht de pret niet drukken.
Morgen vertrekken we dus vanuit Bettystown naar Killaloe en gaan we alweer het tweede deel van onze vakantie in…
Nog heel even over de Heritage Card die we hebben. In de voorbereidingen voor onze vakantie was ik eens gaan zoeken naar korting coupons voor bepaalde bezienswaardigheden. We blijven immers Hollanders… Zo kwam ik ook bij de website van The Office of Public Works (OPW) terecht. In Ierland zijn veel locaties van het OPW. Voor sommige moet je entree betalen, voor sommige niet. Vooral in de omgeving van Dublin zijn veel OPW locaties te vinden, maar ook in county Meath en county Clare zijn er diverse locaties. Voor 1 tarief kon je dus zo’n kaart kopen en daarmee heb je voor 1 jaar toegang voor alle OPW Heritage locaties in Ierland. We hadden vooraf ook eerst globaal bekeken of het voor ons rendabel genoeg zou zijn om zo’n kaart aan te schaffen. En zo op het eerste gezicht zou de kaart voor ons zeker heel rendabel zijn. De kosten van de kaart hebben we er inmiddels al ruimschoots uit gehaald. Maar eigenlijk bied de kaart veel meer. We zijn nu echt op plaatsen geweest, waar we anders niet zo snel naar toe gegaan waren. Neem nu vandaag Dublin Castle, zonder deze kaart waren we hier echt niet zomaar naar binnen gegaan zijn. Maar nu we er geweest zijn kan ik eigenlijk alleen maar zeggen: wauw, het was zeker de moeite waard!