Al om 5 uur vanmorgen liep de wekker af. En we konden al snel vast stellen dat Geordi het lekkerst van ons allemaal geslapen had! Omdat de kamer niet al te ruim was en het divanbed waar de kinderen samen in moesten slapen ronduit erg klein te noemen was, hadden we een kleine verbouwing gehouden. Het zit kussen van de divan lag los en was toevallig precies op Geordi formaat. Samen met een kussen en een deken had hij daar een prima bed. Restte Cesco en mij de uitdaging om niet te veel te wiebelen in bed. Het bed was namelijk heel erg onstabiel en als de een zich omdraaide, wiebelde de ander behoorlijk mee. Een schip wat tijdens een flinke storm op zee vaart was er niets bij!
Wat ook niet meehielp was dat de gasten die bij ons op de gang logeren niet echt rekening met andere gasten houden. Rond 3 uur kwamen er een stel met veel kabaal terug naar hun kamer, je raad het al… wij waren er wakker van geworden! 
Maar goed genoeg gemopperd. Omdat onze ferry al om 7:30 uur vertrekt, konden we geen gebruik maken van het ontbijt wat in het hotel geserveerd wordt. Maar daar hadden we gelukkig al een beetje rekening mee gehouden. De haven was al snel gevonden en we waren zelfs nog aan de wat vroege kant. De security check was namelijk nog niet geopend. Maar met een kleine 10 minuutjes wachten konden de eerste auto’s gecheckt worden. Nouja… gecheckt, ze stelde wat vragen en dat was het. Niks geen spannende spiegels onder de auto door en niks geen motorkap open. Misschien kwam het vanwege het tijdstip… wie wil zich op dit vroege tijdstip nu al al te druk maken.
We moesten nog even op de speciale parkeerplaats wachten tot we de boot op konden rijden. Volgens Cesco staan we vrij gunstig, want op de heenreis kon deck 5 als eerste de boot afrijden. En daar staan we nu dus ook. In principe hebben we tijd genoeg om van Carnryan naar Newcastle te rijden.
Op de boot zijn we in hetzelfde gedeelte gaan zitten als op de heenreis. Dat was goed bevallen en de trappen naar de auto zijn heel dichtbij. Geordi kan ook nog even lekker het deck oplopen(rennen) en we hebben een mooi uitzicht over zee.
Het is ongeveer 2,5 uur varen naar Schotland. de kinderen vermaken zich prima met hun Nintendo ’s en boeken om te lezen. Cesco houd even een powernap en ik gebruik de tijd om alvast een begin te maken met ons reisverslag van vandaag. Al weet ik nu al dat ik deze vandaag nog niet kan uploaden!
 |
| De gele kranen op de achtergrond van deze foto is de plek waar de Titanic gebouwd is! |
Rond kwart voor tien kwamen we aan in de haven van Carnryan. Al heel snel konden we van boord af rijden en de reis door Engeland kon gaan beginnen! Over de smalle wegen van Schotland schoot het rijden niet altijd even op. En ook al hebben we ruim de tijd om aan de andere kant te komen, rijd het heel erg vervelend als de voorganger niet vooruit te branden is.
Toen we bij Newcastle kwamen reden we toevallig langs een soort van shopping centre. En aangezien een beetje winkelen vele malen leuker is dan uren in een ferryhaven rond hangen… zijn we hier gestopt. Er zat ook een Frankie & Bennie’s, het restaurantketen waar we gisteren gegeten hebben. Aangezien we op de boot zelf iets simpels wilden gaan eten en verder geen gebruik van het restaurant aan boord wilden gebruiken (prijzen zijn niet echt evenredig aan de kwaliteit) leek het ons een goed idee om hier lekker te gaan eten. Het eten was heerlijk, maar de bediening was minder. Zo om de 5 minuten kwam ze vragen of we nog iets nodig hadden en iets wilden drinken. Op zich is het natuurlijk goed dat ze de tafels bij houd, maar na de 5e keer werd het toch wel wat vervelend! Heel erg gelachen om Samantha. Ze had iets van Cajun chickenwings besteld als voorgerecht en daar zat hot sauce overheen. Nu houd Sam echt van heet, maar deze hot sauce was zelfs haar te heet. Dat wil wat zeggen. Verder waren ze, volgens Samantha, heel lekker!
Na dat onze buikjes weer vol en rond gegeten waren zijn we in de auto gestapt om de laatste mijlen naar de haven te rijden. Dat was ongeveer 10 minuutjes verderop.
Het inchecken verliep heel soepel, tot onze verbazing kregen we een hut om deck 8! En al snel konden we ook de boot oprijden. Even wat spullen uit de auto meenemen en dan onze hut opzoeken. Heel even dachten we dat we stiekem een upgrade naar een commodore hut hadden gekregen, maar dat was uiteindelijk niet zo. Maar nog hebben we erg weinig redenen om te klagen. Onze hut ligt namelijk vrijwel in het midden van de voorkant van het schip! Vanuit onze hut hebben we straks prachtig uitzicht op zee! De kinderen zagen het in ieder geval wel zitten.
Het zonnetje scheen en het was buiten op het dek heerlijk vertoeven. We hebben gekeken hoe de laatste auto’s met haast de ferry opreden en hoe we zo’n 25 minuten te vroeg vertrokken. Nog wat herinneringen opgehaald over toen de keer dat wijzelf als laatste de ferry opkwamen gescheurd. Deze vakantie hebben we wat beter op de stekker van de koelkist gelet ;o)
Volgens de kapitein van het schip is de zee heel rustig en staat er weinig wind. Het geluid van de motor van het schip is in onze hut niet zo nadrukkelijk te horen dan op de heenreis. Zouden we vannacht dan misschien beter kunnen slapen… Dat zou wel zo prettig zijn!
De tijd op de boot gebruiken we om een beetje te lezen, te hangen, blog te typen, beetje het schip verkennen en niet te vergeten spelend op de Nintendo! We genieten nog even lekker van de laatste uren van onze reis. Aan het uitzicht zal het in ieder geval niet liggen, zeker niet toen ook nog eens de regenboog aan de hemel verscheen!
Weather in Newcastle at time of posting: 17 °C, few clouds, wind 240° at 15km/hr.