Alweer een week in de USA! Vandaag laten we ook Page weer achter ons. Redelijk geslapen in een prima hotel. Het ontbijt bestond uit een simpel buffet met oa verse pancakes en warme cinnamonrolls. Het smaakte in ieder geval prima. Na het ontbijt onze bagage weer in de auto geladen en we vervolgen onze weg weer verder. Het inladen gaat steeds geroutineerder.
We gaan op weg naar Bryce Canyon National Park. Ongeveer 2 uur rijden hiervandaan.Net buiten Page reden we de staat Arizona uit en reden we Utah binnen.De route was prachtig. Het is gewoon niet uit te leggen hoe mooi het landschap hier is en hoe snel het steeds weer veranderd.
Rond het middaguur kwamen we in de buurt van Red Canyon kwamen had Geordi erg hoge nood, dus we stopte even bij een souvenirwinkeltje. Ze verkochten er leuke dingetjes en we zijn ook niet met lege handen naar buiten gekomen. Geordi wat kwijt en wij weer wat rijker! Red Canyon was prachtig, de rode kleur van de rotsen stak enorm af tegen de blauwe lucht. Net als 17 jaar geleden, toen hadden we ook heel helder weer.Even een fotostop gemaakt en weer verder naar Bryce Canyon rijden. Bij de entree hoefden we alleen maar met ons kaartje te zwaaien (met daarbij een foto is) en we konden doorrijden. Beste is hier om eerst helemaal naar het einde te rijden en vanaf dat punt terug te rijden naar de entree van het park.
Bryce Canyon is echt prachtig en met geen pen en foto te beschrijven. We stopten bij de punten waar je kon stoppen om daar te genieten van het prachtige uitzicht. Ben blij dat ik niet tegen de kinderen hoeft te zeggen dat ze op de paden en vooral achter de hekjes moeten blijven. Het is echt een wonder dat in ons bijzijn geen grote ongelukken zijn gebeurd, als je de capriolen van sommige toeristen zag! Echt levensgevaarlijk en dat allemaal voor een foto…
Nadat we alle mooie plekjes hadden gezien en onze waterflessen weer met vers drinkwater gevuld waren zijn we naar de uitgang van het park gereden. Rond de ingang is er in de loop van de jaren een hoop veranderd. Er een soort van village gebouwd met kleine motels en souvenirwinkeltjes. We zijn daar verder niet wezen kijken. Net voor Red Canyon zijn we nog even een souvenirwinkeltje in gegaan. Maar dat was meer uit nieuwsgierigheid. We vroegen ons namelijk af of dit hetzelfde winkeltje was als 17 jaar geleden. Aan de naam te zien was het het zelfde, maar het winkeltje is waarschijnlijk opnieuw opgebouwd.
We zijn op weg gegaan naar Zion National Park. Het is niet onze bedoeling om Zion net zo uitgebreid te bezoeken zoals we vandaag Bryce Canyon hebben gedaan. Maar Zion is een prachtig natuurgebied om doorheen te rijden en af en toe even te stoppen om een mooie foto te maken. Veel gelegenheid om te stoppen is er overigens niet, omdat de parkeerplaatsen bij de hotspots niet al te groot en vol zijn. Op een punt was ik op mijn knieën gaan zitten om een paar foto’s te maken, omdat ik anders tegen de zon in aan het fotograferen was en vanuit de schaduw de lichtinval mooier was. Komt er iemand aan me vragen waar ik naar aan het kijken ben… Uhm, nou wat denk je zelf… de bergen misschien?!?
Aan de andere kant van Zion, de Springdale kant, is het ook enorm veranderd ten opzichte van 17 jaar geleden. Ook hier is bij de ingang en klein toeristisch stadje ontstaan met kleine hotels, souvenirwinkeltjes en restaurantjes.
Vanaf Zion National Park is het nog ongeveer 40 Mile rijden naar st George, onze eindbestemming van vandaag. En dan ineens na een paar dagen in the middle of nowhere te hebben gezeten kom je ineens bij een echte stad. Een stad waar ze ook een Joann’s hebben (bezoek daar aan kijk ik al zo lang reikhalzend naar uit). En dan ineens spotte we daar (eindelijk) een Outback restaurant. We namen nog net niet op 2 wielen en piepende banden de afslag! Maar goed het mag duidelijk zijn… het restaurant waar we vanavond wilden gaan eten was uitgezocht!
Laat die Blooming Onion maar weer komen! Het eten was heerlijk, was bijna vergeten hoe lekker het hier altijd weer is. Samantha had met haar steak iets minder geluk, maar dat werd snel door onze serveerster opgelost.
Daarna toch echt tijd om die laatste mijlen naar ons hotel voor vandaag te gaan rijden!
We hebben weer een mooie ruime kamer die van alle gemakken is voorzien, hier houden we het wel weer een nachtje uit ;o)
Ik kijk, nu we de Joann’s voorbij zijn geracet al stiekem er naar uit om morgen, voordat we naar Las Vegas rijden, er ‘even’ een kijkje te gaan nemen…