Heel erg veel plezier hebben we niet gehad van het ‘elite member of the day’ schap. De hotelkamer had wat kleine gebreken. Op het bed durfde je je niet goed om te draaien omdat hij anders behoorlijk piepte en kraakte. Het sofabed waar Sam op was ook niet veel beter, al piepte deze dan weer niet. En de toilet bleef maar doorlopen. Onnodig om te vermelden dat we vannacht allemaal iets minder lekker geslapen hebben.
Maar goed, nieuwe dag nieuwe kansen! We laten vandaag San Antonio weer achter ons. Maar eerst nog even ontbijten en uitchecken. Bij het uitchecken heeft Cesco nog, in het kader van ‘als-niemand-het-meld-kan-het-ook-nooit-opgelost-worden’, even wat dingetjes gemeld bij de receptie. Het werd hoger opgenomen dan eigenlijk onze bedoeling was, want zelfs de General Manager werd erbij gehaald en ze vond het oprecht vervelend dat we niet 100% tevreden waren. Als coulance werden de punten die we gebruikt hadden om deze kamer te boeken weer terug geboekt. Heel vriendelijk en attent natuurlijk, maar het was zeker niet Cesco zijn bedoeling geweest toen hij de ‘kleine mankementen’ meldde!
De auto weer ingeladen en we zijn op weg gegaan, richting Corpus Christie. Onderweg nog even gestopt om brood en beleg te halen. Deze keer bij de HEB, ook een grote supermarkt. Ik kijk in Nederland op TLC nog wel eens het programma ‘Extreem Couponing’. Daar krijgen mensen door het inleveren van (veel) coupons karren met boodschappen, met een waarde van honderden dollars, voor niets of voor een paar dollar! Deze supermarkt zal beslist voor couponners een hemel zijn geweest. Aan de stellingen zaten diversen coupons geplakt en er was zelfs een hele wand met coupons! Heb mijn boodschapjes dan wel niet gratis gekregen, maar wel met een leuke korting ;o)
We gaan verder op weg. Onderweg hadden we nog een Texaanse 10 minuten bui, pittige bui met grote druppels.Daarna was het weer droog (en warm). Onderweg stoppen we nog, op verzoek van Samantha, nog even bij een Hobby Lobby. Ze had hier iets gezien wat ze nog even beter wilde bekijken. En Cesco wilde nog even bij de Target, die op het zelfde terrein lag. Het nam allemaal net even iets meer tijd in beslag dan eigenlijk de bedoeling was. Een bezoek aan de USS Lexington (vliegdekschip) kwam daarmee erg in het gedrang. Zeker omdat het vanaf Corpus Christie nog zo’n 3 uur rijden naar Houston is. Cesco hakte de knoop door en we hebben het vliegdekschip gelaten voor wat het was. Jammer. Nog even pootje gebaad in de Golf van Mexico, het water was verrassend warm!
Nu zijn we op weg naar Houston gegaan. We reden door de middle-of-no-where. Cesco zei nog… het zou nu typisch Amerikaans zijn als hier ineens een grote Walmart verschijnt… De Walmart hebben we niet gezien, maar wel de truck. Was ongeveer dezelfde beleving volgens Cesco… ;o) 
Onderweg nog gestopt bij de Dairy Queen. Volgens zeggen hebben ze hier het lekkerste ijs, dus dat moest nu wel eens een keer uitgeprobeerd worden. Voor Cesco een Rolo Blizzard en voor mij en de kinderen een Cookie Dough Blizzard! Smaakte zeer goed. Maar of het nu echt de lekkerste is… Ik denk dat we daar nog wel wat meer Dairy Queen ijsjes voor moeten proeven… Hint hint…
We rijden verder richting Houston. Onderweg eindelijk een keer longhoorns gezien (Texaanse koeien met grote horens). De kinderen verklaren me voor gek dat ik die koeien wel eens wilden zien. Een koe is toch een koe. Maar deze zijn Texaans, dat is toch weer een beetje anders! Bovendien, we reden er langs en hebben er niet speciaal voor hoeven stoppen ;o)
Omdat Cesco het rijden even een beetje zat werd (dip moment), zijn we nog gestopt bij Buc-ee’s. Was niet zo’n grote als waar we gisteren zijn geweest, maar toch het blijft een beleving! Niet geheel met lege handen naar buiten gekomen. Konden de verleiding van de verse warme nootjes niet weerstaan…
Het was nog ongeveer een half uurtje rijden naar Houston toe. Maar we stopten onderweg nog even bij de Target. De rede dat we hier zo regelmatig stoppen een Target is dat Cesco naar een bepaalde Skylander, een computerspel die Geordi en hij graag spelen. Deze specifieke wordt dus alleen bij de Target verkocht, alleen hij is bijna niet te verkrijgen.
Samantha en ik gaan samen nog even de Michael’s in, die op het zelfde terrein ligt. En ook deze keer… ik ging niet voor me zelf! Sam kon zo nog wat onderzoek werk doen bij de tekenspullen die ze hier verkochten en waar ze nu het beste af was (en de beste deal kon krijgen). Dat was toch de Hobby Lobby. En aangezien deze op het zelfde terrein zat, zijn we hier ook maar gelijk naar toe gegaan! Voor de optimale korting even in drieën afrekenen… Ze heeft nog niet alles wat ze graag zou willen aan tekenmateriaal, maar als het goed is zit in Houston ook nog een Hobby Lobby…
We komen steeds dichterbij Houston en daarmee ook steeds dichterbij ons hotel. Onze laatste hotel van deze vakantie!
De kamer ziet er netjes uit. En nadat alle bagage was uitgeladen, werd het tijd om eens aan eten te gaan denken. Het werd ‘the Olive Garden’ vandaag. Lag alleen iets verder weg dan we eigenlijk wilden. Maar goed we hebben er heerlijk en gezellig gegeten en daar gaat het om. Vooral het gezellig kletsen met de kinderen was erg fijn. We spraken over de vakantie en hoe ze zelf de vakantie tot nu toe ervaren hebben. Gelukkig voor ons hebben ze het erg naar hun zin gehad. Een van de dingen die ze zelf wat jammer vonden, was dat het soms erg warm was. Maar daar konden we weinig aan doen…
Terug in het hotel kregen we erg de slappe lach. Dat verdient uitleg…
Toen we incheckte in het hotel werden we uitgenodigd voor de Pancake Party. De medewerkers droegen allemaal buttons, deelde flyers uit… en ook in de ontbijtruimte stonden flyers op tafel om het evenement aan te kondigen. De pancakes kon je dan in de ontbijtruimte halen. Alleen… behalve de hele vriendelijke hotelmedewerker… was en kwam er niemand. Iedere keer als we voorbij liepen zei hij ons vriendelijk gedag en lachte vriendelijk naar ons. Waarschijnlijk in de hoop dat er nu eens iemand een pancake kwamen halen… Echt ik kreeg gewoon medelijden met die man, maar we hadden echt geen trek in (zoete) pancakes met zoete siroop. En het stelde verder ook niets voor… Kom we geven een pancake party en zetten speciaal voor de gelegenheid het pancake apparaat aan… Big party…! Het was ook nog eens de bedoeling dat je de gebakken pancakes mee nam naar je kamer, in je bed stapte, tv op een bepaald programma zette en DAAR je pancakes bij op te eten!
Toen we terug kwamen van ‘the Olive Garden’en uit de auto stapte, ik zag hem alweer staan nog steeds met zijn handschoentjes aan en blijkbaar nog steeds niemand die een pancake kwam halen.
Ik vond het echt sneu, die man was zo super vriendelijk en niemand die nu eens een pancake halen kwam. Hij had gewoon niets te doen. De situatie was sneu, maar tegelijkertijd lachwekkend. De kinderen kregen zwaar de slappe lach ervan en dat werkte erg aanstekelijk…
Ik beloof plechtig lieve pancake meneer… morgenochtend kom ik echt een pancake eten!