Dinsdag 19 juli
Veel en veel te vroeg liep vanmorgen de wekker af. Gelukkig was ik gisteren zo slim geweest om aan Francesco te vragen of hij ook zijn wekker wilde zetten. Anders waren we waarschijnlijk pas donderdag wakker geworden om er vervolgens achter te komen dat we 2 dagen te laat waren… Had per ongeluk donderdag aangetikt met het instellen van de wekker…
Maar goed dankzij Francesco z’n wekker… Waren we gewoon op tijd!
Aangekleed en alvast begonnen met het inladen van de auto. Inmiddels waren de kinderen ook wakker. Even voor vijven reden we weg van huis!
De rit richting Calais (Frankrijk) ging voorspoedig. Onderweg, net voor de grens, nog even de auto goed vol getankt. En zo reden we even voor zessen België al binnen. En nog sneller dan verwacht even na half acht Frankrijk. We moesten wel even een stukje omrijden om bij de trein te komen, want ze hadden de afrit afgezet. Maar met een kleine omweg konden we in andere richting alsnog bij de juiste afslag komen. Inchecken was nog even een uitdaging, want de automaat raakte de weg kwijt. Zo hadden we wel onze ticket om met de trein te kunnen reizen, maar de poort ging niet open… Maar er was hulp onderweg en zo konden we naar de paspoort controle toe.
Je kan duidelijk merken dat men op scherp staat na de aanslagen in Nice afgelopen week. Waar, volgens Francesco, er normaal nauwelijks gecontroleerd wordt werd er nu behoorlijk veel gecontroleerd. We hebben niks te verbergen, dus kom maar op met die controle! Daarna werden gelijk onze paspoorten alvast voor Engeland gecontroleerd, dan konden we aan de overkant gelijk doorrijden.
De trein onder het kanaal door reserveer je in een tijdslot en wij moesten uiterlijk voor tienen. Later kan wel, maar dan moet je extra bijbetalen. Omdat we lekker op tijd waren konden we al vrijwel direct naar de trein rijden. Ook weer een ervaring op zich. Een soort van leeg gehaalde trein waar er per coupe een aantal auto’s konden staan. Ipv 8:50 uur vertrok de trein even over negen. Aan de druk op onze oren te voelen gingen we flink omlaag (en later weer omhoog). Best vreemd hoor zo met de trein onder het kanaal door! Met iets meer dan 35 minuten waren we aan de overkant. Hallo Groot Brittannië!
Even opletten, Engeland is links rijden! Maar als ik naast me keek… Moest ik er blijkbaar meer aan wennen dan Francesco. Voor hem leek het wel een kwestie van even de schakelaar omzetten…
Rond London is het altijd druk en tel daar de spits bij op en je hebt een een flinke chaos! Hoewel we tot op heden heel goed door konden rijden, gingen de laatste kilometers tergend langzaam… Niet erg, behalve dat het behoorlijk warm begon te worden ( de airco van de auto heeft er opeens geen zin meer in), maar we hebben tijd genoeg.
Nog voor twaalven kwamen we aan bij ons hotel. Helaas was onze kamer nog niet klaar, dus we moesten even wachten. Was niet zo heel erg, want dan konden we nog even in de gaten houden of er ergens een parkeerplekken vrij kwam. Want veel parkeerruimte is hier niet bij het hotel.
Onze kamer is niet erg groot, maar we komen er in principe alleen om te slapen… Even onze spullen uitgepakt, recht getrokken en wat gesetteld. Daarna maar eens uit gezocht wat we vandaag in Londen willen gaan doen. Morgen en overmorgen reizen we met de London Pass langs de bezienswaardigheden door Londen heen, dus hadden we nu niet zoveel zin om naar hartje Londen te gaan. We zijn uiteindelijk, met de metro, naar de Westfield mall gegaan. Is een groot overdekt winkelcentrum en dat is met de huidige temperaturen wel prettig.
De metro is een makkelijk vervoersmiddel door Londen heen, er zit vlakbij het hotel een metro station. Dus dat is lekker makkelijk, zo kunnen we lekker de auto laten staan en toch overal komen waar we willen.
We hebben vandaag (nog) niets gekocht. Maar wel leuke dingen gezien.
Voordat we weer richting ons hotel gingen eerst wat gegeten bij Nando’s. Was pittig, maar wel erg lekker.
Vanavond zal het niet al te laat worden, want vier uur opstaan… Voel hem zo langzamerhand best zitten!