Vandaag opnieuw een dagje toerist zijn met de London Pass, maar dit keer met de Hop-on-Hop-of boat over de Thames! Volgens de voorspellingen wordt het vandaag minder warm dan gisteren, we zullen zien. In ieder geval is insmeren met zonnebrand geen overbodige luxe.
Maar eerst wakker worden, aankleden, gaan ontbijten en rugzakken inpakken. En voor we echt op pad konden… Voor de zoveelste keer onze roomkeys laten activeren, want deze deden het weer eens niet!
Met de underground zijn we naar Westminster station gegaan. Er komen hier meerdere metro lijnen bij elkaar, met daarbij ook een weerwar aan gangen, ellenlange roltrappen en iedereen lijkt blindelings te weten waar ze naar toe moeten lopen.
Eenmaal buiten stonden we direct oog in oog met de Big Ben met aangrenzend het House of Parliament. Aan de overkant ligt de Westminster Abby, waar we naar binnen gaan. Als er ergens rang en stand heel duidelijk aanwezig is, is het hier in de Westminster Abby wel! We lopen een rondje door de kerk heen en overal in de kerk zijn graven te zien. De een nog mooier dan de ander, maar ook de een nog luguberder dan de ander! We steken voor we de kerk verlaten nog een kaarsje aan en gaan weer verder.
Op naar Churchills War Rooms, die hier ook vlakbij zijn. Na ongeveer 10 minuutjes stonden we in het ondergrondse hoofdkwartier waar Winston Churchill tijdens de tweede wereldoorlog werkte. Het lijkt wel alsof de tijd hier stil heeft gestaan en vrijwel alles was nog zoals het in 1945 is achtergelaten. Een heel netwerk van gangen, kantoren en kamers onder de grond, heel indrukwekkend. Het was beslist groter dan ik me eigenlijk vooraf voorgesteld had!
Nu werd het tijd om eens een bezoekje te brengen aan de ‘bekendste voordeur van London’. Voor zover je daarbij kunt komen natuurlijk want 10 Downingstreet, het huis waar de premier van Engeland woont,is behoorlijk afgesloten met hekken en beveiliging!
En dan sta je daar… Komt er een knul voorbij die aan de politieman die voor het hek stond vraagt: wat is hier aan de hand? Waarop de politieman verteld, this is 10 Downingstreet. Oh oké was het antwoord van de knul en hij liep door. We moesten erg lachen, want we hadden allemaal sterk het gevoel dat hij echt geen idee had wat Downingstreet nu eigenlijk is!
Vanaf Downingstreet zijn we naar de pier gelopen waar de Hop-of-Hop-of boot aanmeert. Eerste even met de London Pass kaartjes regelen en daarna konden we al snel de boot op. We gaan op het bovendek zitten en laten ons per boot naar de London Tower Bridge brengen. Met de London Pass was het ook hier weer erg makkelijk. Met een lift werden we naar boven vervoerd en daar konden we over de brug heen lopen. Sinds kort zitten er in het midden van de loopbruggen glazen platen, waar je zo naar beneden (het water en verkeer onder je, kijken kunt! Eenmaal weer met beiden benen op de grond, mogen we ook nog een kijkje nemen in de (oude) machinekamer van de brug. Hier staat het originele met stoom aangedreven hefmechanisme. Erg leuk om eens te zien, maar wel heel benauwd daarbinnen. Want airco’s kent men hier niet zo…
Vanaf de Tower Bridge gaan we terug naar de boot. En we hebben mazzel… De brug ging open! Gaaf om ook dat eens gezien te hebben. En terwijl de brug weer sloot, vaarde wij er met de Hop-on-Hop-of boot er onderdoor. We gingen op weg naar Greenwich. Hier is onder andere de Cutty Sark (oude tweeklipper) te zien, maar ook het Royal Observatory. Greenwich Meantime is de wereldstandaardtijd (GMT) en de nulmeridiaan tussen het oosterlijk en het westelijk halfrond. Het was even een hele klim, maar alleen het uitzicht over London heen was het al waard!
Zoetjes aan zijn we weer terug richting de boot gegaan. En omdat we toch nog even wachten moesten voordat we konden boarden, hebben we even bekeken waar we vanavond eens wilden gaan eten. Het werd Jamie Olivers Diner aan Shaftesbury Avenue, vlakbij Piccadilly Circus.
Bij de Westminster zijn we weer van de boot af gestapt om met de metro naar Piccadilly Circus te gaan, maar wel overstappen op station Greenpark. In een van de gangen speelt een straatmuzikant ‘Brothers in Arms’, even een moment van kippenvel. Heb het nummer heel lang niet meer gehoord maar de herinnering en het kippenvel blijft…
Piccadilly Circus heeft wat weg van Times Square in New York. Op straat was het echt mega druk, je kon bijna over de hoofden lopen. Er speelden overal straatmuzikanten, andere acts en er liepen en zaten ook bedelaars. Dat laatste was iets minder gezellig zal ik maar zeggen… Jamie Oliver’s Diner was zo gevonden en hadden gelukkig ook plek. Er was keuze genoeg en we hebben allemaal gekozen waar we zin in hadden. Het smaakte in ieder geval erg lekker!
Na het eten zijn wilden we nog even naar M&M’s World die hier vlakbij zit. Met de London Card krijgen we hier korting en daar even snuffelen is altijd leuk!
Maar eerst even de souvenirwinkel (Crest of London) naast de Diner in geschoten. Ook hier hadden we profijt van onze London Pass… We mochten namelijk per kaart voor £5 aan souvenirs uitzoeken. En Geordi, omdat hij een kinderpass heeft, voor £3. Nou dat ging hier wel lukken. Moesten wel iets bijbetalen, maar dat was echt maar een schijntje! Nu echt naar M&M’s World. Ook hier waren we niet alleen! Er was genoeg te zien en koop op M&M gebied, zelfs de Beatles (Abby Road) als M&M’s)
Na dit bezoek aan M&M’s World zijn we een metro station op gaan zoeken om terug naar het hotel te gaan. Het was een super dag vandaag waar we weer veel gezien hebben van Londen!