Dag vier
20 Juli 2018
Met weemoed verlieten we vanmorgen dit fantastische hotel. bye bye we gaan je missen en komen snel weer terug… NOT!
Voor onderweg nog snel even brood gehaald voor de lunch en dan snel door naar Key West!
De Florida Keys is een eilandengroep wat uit zo’n 1700 kleine eilandjes bestaat. Key Largo, Islamorada en natuurlijk Key West zijn wel de bekendste eilanden van deze eilanden groep. Vanaf het hotel in Florida City was het ongeveer 2,5 uur rijden.
Onderweg op Lower Matecombe Key zijn we, op aanraden van Joel, speciaal voor Geordi gestopt bij Florida Sea Base. Florida Seabase is een scouting groep hier op de Florida Keys. Het was zeker het stoppen waard, al was het maar voor het ontzettend mooie uitzicht. Er zat ook een vrij grote winkel waar Geordi maar al te graag even rond wilde neuzen. Hij heeft er nog een paar mooie badges en een T-shirt gescoord. En op de grote landkaart aan de muur een briefje achter gelaten waar zijn ‘troop’ gevestigd is. Tot op heden is hij de enige Nederlander die zich hier gemeld heeft! 
Het was zeker leuk om hier even een stop gemaakt te hebben!
De Keys zijn eigenlijk zoals ik het me had voorgesteld met z’n karakteristieke houten huisjes in gezellige pastelkleurtjes. Onderweg naar Key West was nog erg goed te zien dat orkaan Irma een flinke spoor van vernieling heeft achtergelaten op de eilanden groep. 
Eenmaal in het hotel aangekomen, eerst ingecheckt. De kamer die voor ons gereserveerd was, was nog niet klaar. Maar als we ook tevreden waren met een andere kamer, konden we er direct in. We kozen voor de laatste optie, want het was wel zo fijn om gelijk de bagage te kunnen droppen.
Maar niet voordat Francesco weer herenigd werd met zijn eigen koffer, die vanmorgen netjes bij het hotel was afgeleverd. Diepe zucht van verlichting…. eindelijk! We mochten als welkom nog meedoen aan een soort van spelletje en daar wonnen we een bus Pringles mee. 
Nadat de bagage gedropt was op onze hotelkamer zijn we naar The Old Town toe gegaan. Eerst een parkeerplek zoeken, was een uitdaging, en daarna als eerste naar Southernmost Point, het zuidelijkste puntje van Amerika. Daarna naar Duvelstreet, egezellige straat vol met winkeltjes, barretjes, restaurantjes, galeries en souvenirwinkeltjes.
Zoals we van tevoren al bedacht hadden hebben we bij Hard Rockcafé gegeten. Het begint een beetje traditie te worden. Weer lekker gegeten en vooral ook afgekoeld hier. Geordi wilde graag nog een shirt aan zijn verzameling toevoegen en Sam een pin.
Key West staat ook bekend om zijn mooie zonsondergang en dat wilde wij, eh nou voornamelijk ik, natuurlijk ook zien. We zochten op Mallory Square een mooi plaatjes langs de zee op, met uitzicht op Sunset Key.
Heerlijk pittoresk en je zou, als je de foto’s ziet, denken dat het ook heel rustgevend was… NOT vlakbij ons was een meneer bezig met het verkrachten van een doedelzak. Volgens mij wordt hij iedere dag, met doedelzak uiteraard, door zijn vrouw het huis uitgezet zodat ze rust heeft… echt, het was vreselijk. Hij had 0,0 maat en ritme gevoel. En toen hij ook nog eens de muziek van ‘the beginners Reel’ om zeep wist te helpen, wisten we het zeker dit was zwaar kansloos!
Helaas hebben we niet de gehele zonsondergang kunnen zien, de zon was achter de wolken gegaan. Maar het was zeker een mooie plek (wel even mister doedelzak wegdenken dan….) om de zonsondergang te bekijken.
Omdat we het nu wel welletjes vonden zijn we terug gegaan naar ons hotel. Morgen rijden we terug naar Orlando.