Dag 20
5 Augustus 2018
Toen we gisteren terug kwamen in onze villa bleek dat het alarm van de deur naar het zwembad op hol geslagen was. Om de 7,5 seconde gaf hij een klein piep signaal af, erg irritant! Een telefoontje aan de organisatie die het onderhoud van deze villa’s onder z’n hoede heeft haalde weinig uit. Volgens de dame aan de telefoon viel dit niet onder ‘spoed’, ze zou het wel doorzetten. Maar op z’n vroegst zou er vandaag pas iemand langs gaan komen. En zelfs dat was geen garantie. Lekker dan, zullen we eens om de 7,5 seconde haar een piepsignaal gaan geven? Eens kijken hoe snel ze daar al volledig knetter van worden gaat!
Maar goed van de dame aan de telefoon moesten we vooral geen enkele vorm van medewerking verwachten. Dus Francesco heeft een poging gedaan dat ding zo goed mogelijk af te dekken. Maar desondanks… het piepsignaal bleef, wel zachter, hoorbaar. Niet zo gek dat we vannacht niet zo erg lekker geslapen hebben. En ook niet zo gek dat we vanmorgen toch echt nogmaals aan de telefoon hingen met het verzoek zsm langs te komen om het te fixen. Gelukkig snapte de dame die Francesco nu aan de lijn had wel dat dit geluid hoogst irritant was en snel verholpen moest worden. Zou het gekomen zijn omdat hij expres heel dicht bij het alarm was gaan staan en de dame er tijdens het telefoon gesprek al knetter genoeg van werd? In ieder geval ze beloofde iemand snel langs te sturen vandaag.
Vandaag willen we BBQ-en bij onze villa, dus er moesten wat boodschappen gedaan worden. Kinderen hadden, zoals we al gewend zijn geraakt, geen zin om mee te gaan. Dus pa en moe gingen weer samen op stap! Kwam nu wel goed uit, was er in ieder geval iemand bij de villa voor als de monteur langskwam.
Voordat we naar de Publix rijden, gaan we eerst nog even langs Guest Relations in Disney Springs gegaan. Onze tickets geven voor 14 dagen toegang tot alle Disney parken en gisteren zou de laatste dag geweest zijn dat de tickets nog bruikbaar waren. Alleen… onze app gaf wat anders aan. Volgens de app zouden we ook vandaag nog toegang tot de parken hebben. Dat veranderd de zaak. Nog even een avondje Magic Kingdom meepakken klonk toch wel heel erg verleidelijk. Alleen Samantha merkte vanmorgen op dat online aangegeven wordt dat er geen tickets meer aan haar account gekoppeld waren. Heel vreemd.
Nu ligt Disney Springs hier een kwartiertje rijden vandaan. Dus om teleurstellingen te voorkomen hebben we ons gemeld bij Guest Relations en zij bevestigde dat wij inderdaad vandaag nog de parken in kunnen. Ik voorspel een heerlijke avond…!
Op naar de Publix, al kwamen we onderweg ook nog de Premium Outlet mal tegen. Francesco had net daarvoor aangegeven daar nog heel even te willen kijken op een later tijdstip. Alleen nu reden we er vlak langs, dus…
De langzaam rijdende rij auto’s al eigenlijk al kunnen voorspellen dat we niet de enige waren die nog ‘even’ langs de outlet wilden. Het parkeerterrein was bom vol en net toen we aan het proberen waren de MyPark app aan de praat te krijgen om dan maar op een betaalde plek te gaan staan, reed er vlak voor onze neus een auto zijn vak uit. Waarom willen betalen als er een gratis plek voor het grijpen lag. Die $3 was gauw verdient!
Helaas niet gevonden wat Francesco zocht, dus snel weg hier. Zo druk, ik snapte weer even heel erg goed waarom we afgelopen week naar de Premium Outlet mal in Ellenton waren gereden…
Nu snel naar de Publix toe om vlees en dergelijke te halen!
Omdat we toch een beetje redelijk bijtijds nog richting Magic Kingdom willen gaan eten we vandaag vroeger dan normaal. De hamburgers vielen iets wat tegen (voor het idee, neem een ongekruid tartaartje…), maar verder smaakte alles prima!
Begin van de avond zijn we voor ons bonus avondje naar de parkeerplaats van het Magic Kingdom gereden. Dit keer lieten we ons met de ferry vanaf het Train and Ticket Centre naar de ingang van het Magic Kingdom brengen. Wat is het toch heerlijk om hier toch nog even te kunnen zijn en gewoon nog even de magie op te kunnen snuiven. Ik was vandaag ‘light’ bepakt. Had mijn rugzak camera dit keer in onze villa gelaten. Eerst even nieuwe kaartjes ophalen voor een interactief spel wat je hier op het park spelen kan. Daar hadden Joel en Heather op ons gewezen en sindsdien halen we trouw (gratis) setjes kaartjes op als we in het Magic Kingdom kwomen.
We lopen nog even naar het winkeltje van de Sunglasshut hier in het park. Niet voor mij dit keer, maar even om ook voor Francesco een schoonmaaksetje voor zijn eigen bril(len) te halen. Heeft hij er een met een Mickey doekje en ik met een Minnie 
Op Liberty Square raken we in gesprek met een moeder en dochter. Dochter is bezeten van Jack Skellington en haar moeder tackelde Geordi bijna toen ze zijn Jack lanyard om zijn nek zag. Erg om gelachen en we hadden een zeer fijn gesprek samen. Geordi kon haar dochter aan nog wat leuke pins helpen en we wisselde zelfs wat kaartjes voor het interactieve spel uit. Ik hou van zulke momenten.
In Fantasy Land zijn we eens in de theekopjes gestapt van the Mad Hatter. Kan me eigenlijk niet herinneren dat ik hier ooit in geweest ben…
Geordi wil heel graag de Haunted Mansion in en Samantha wil heel heel heel graag de lantaarn foto bij Rapunzel’s Tower and Village laten maken. Ze liet er eerder al een maken eerder onder de overkapping toen het zo regende ‘s avonds. Maar hier zie je verder niets van de verlichte lantaarns op het plein zelf. Eerder deze week was de rij echt te lang. Op de plek waar de dachten dat ongeveer de foto’s genomen zouden worden zijn we op het randje van de plantenbak gaan zitten. Al snel waren we niet meer de enige die aan het wachten waren. Er ontstond hierdoor al vrij snel al serieus een wachtrij. Wat officieel gezien geen wachtrij was want het was nog licht, er was nog geen fotograaf en waar stond dan nu iedereen voor te wachten als er nog helemaal niets was om op te wachten…? We hebben met de wachtende mensen echt vreselijk gelachen. En toen de fotografen eindelijk (rond half negen, toen het donker was) kwamen, ze hebben vast nog nooit zo’n warm welkom gekregen!
Toen de foto’s eenmaal genomen waren zijn we richting kasteel gestaan om nog een keer te genieten van de ‘Happily Ever After’ vuurwerkshow. Het was echt weer genieten. En dan komt toch het moment wat we eigenlijk nog uit hadden willen stellen: het afscheid nemen. Nog een laatste blik op het kasteel… Goodbye of zoals Teigetje altijd zegt: TTFN, Ta Ta For Now!
