Dag 21
6 Augustus 2018
Na drie weken plezier maken is het vandaag dan toch echt de dag dat we ons klaar voor vertrek moeten gaan maken. Morgen worden we op het vliegveld verwacht. En aangezien we vanavond (toch) nog naar ‘the Wizarding World of Harry Potter’ in Universal Islands of Adventure toe willen gaan… Betekend dat, dat voor we daar naar toe gaan, alle koffers voor 95% ingepakt moeten zijn!
Omdat we niet van de standaard souvenirs zijn, is koffers inpakken bij de familie Peeters nog wel eens een uitdaging. De vraag is dan ook niet of het qua gewicht allemaal gaat lukken, we hebben genoeg koffers om gebruik van te kunnen maken. Maar de vraag is gaat het qua ruimte allemaal wel passen.
Het paste allemaal prima in de koffers en ook wat gewicht betreft zat het wel goed. Wat dat betreft boffen we op dit punt weer met een vliegstatus van Francesco, want de koffers mogen zwaarder dan het standaard gewicht zijn.
Er moesten nog een paar laatste inkopen gedaan worden en wat laatste dingetjes geregeld worden. Samantha en Geordi genieten nog even van de vrijheid samen hier en ik ga weer samen met Francesco op pad. Nog even een laatste bezoekje aan de Hobby Lobby, Wal-Mart en Premium Outlet International Drive. Het slokt allemaal net iets meer tijd op dan eigenlijk de bedoeling was, maar oké.
Parkeren is na 18:00 uur gratis bij Universal, dus we zorgen ervoor dat we pas na zessen het parkeerterrein oprijden. Toch weer $22 die we in the pocket kunnen houden!
Universal bestaat uit 4 parken. Vulcano Bay (een water park waar we hier weinig last van hebben), The City Walk, Islands of Adventure en natuurlijk de Universal Studio’s. The City Walk is destijds het antwoord van Universal geweest op Downtown Disney. Maar omdat er aan the City Walk twee parken grenzen is het er altijd vreselijk druk.
We gaan eerst eten in de grootste Hard Rock Café van de wereld. Dat hadden we de kinderen eerder al belooft, het was er alleen nog niet van gekomen. Nou groot was hij zeker! Toen we begeleid werden naar onze tafel maakte ik me eigenlijk zorgen, want zoveel geroezemoes valt bij Geordi vaak niet ten goede. Dat geeft hem vaak een onrustig gevoel wat lastig omzeilen en op te vangen is. Als of ze dat hier wisten, we kregen een tafel in een van de zijvleugels van het restaurant, The Woodstock Room. Net even wat intiemer en een heel stuk rustiger. We hebben hier, met uitzicht op ‘The Rocket’ heerlijk gegeten. Na het eten moest er nog even een shirt aan Geordi zijn Hard Rock Café verzameling toegevoegd worden en Sam zag nog een pin die ze graag wilden hebben.
Nu was het echt tijd om naar Islands of Adventure te gaan, wat mis ik toch het gemak van mijn Magic Band… Attracties als de Hulk en andere wilde dingen laten we zo net na het eten nog maar even achter ons liggen. Vanaf 20:45 is er een avondshow bij Hogwarts welke om het kwartier herhaald word en deze willen we graag zien. We waren niet de enige die deze show graag wilden zien. We zoeken een plekje en nemen ons tegelijkertijd voor om de show later nog vanaf een andere plek te gaan bekijken.
Het was ons al eerder opgevallen dat the Universal Studio’s ander publiek trekt dan Disney. Ben hier vandaag met open vizier naar toe gekomen en had me vooraf voorgenomen om niet alles met Disney proberen te vergelijken. Het zijn twee geheel verschillende parken die ieder hun eigen beleid voeren en ieder hun eigen visie hebben. Maar als je dan vervolgens een akkefietje hebt met een van de bezoekers, helpt dat niet positief mee in je oordeel en gevoel over Universal.
Ik had niet gehoord dat iemand er even langs wilde en daar was de man nogal boos om geworden. Hij wilde met alle liefde wel even in mijn hard in mijn oor herhalen wat hij gevraagd en probeerde Francesco te intimideren… Ik schoot een castmember aan voor hulp, maar haar was blijkbaar weinig meer geleerd dan met een toverstok zwaaien…! Dat helpt zeg! De man had blijkbaar gezien dat ik een castmember aanschoot (gelukkig niet dat we daar geen prut aan hadden) en koos gelukkig eieren voor zijn geld.
Ik geloof dat ik hiermee nu dan toch de vinger op de gevoelige plek heb weten te leggen. Bij alle bezoeken aan Disney heb ik nog geen seconde mezelf onprettig of zelfs onveilig gevoeld. Als er maar iets zich voordeed, in welke vorm dan ook, dan ook schoot er wel een castmember te hulp. En als het nodig was werd er onmiddellijk meer hulp opgeroepen. En juist dát gevoel mis ik hier, even als het gevoel hier meer dan welkom te zijn (uitzonderingen daar gelaten uiteraard, want ook hier werken mensen die wel degelijk een passie hebben voor hun job!).
Genoeg hierover, we gaan genieten van de lichtshow bij het Hogwarts kasteel. Wat ons betreft had hij nog wel wat langer mogen duren. Maar het was zeker de moeite waard. Blijkbaar hadden veel mensen op de eerste show gewacht, na de eerste show was het direct een stuk rustiger in dit gedeelte van het park. We besluiten om op een andere plek te gaan staan, eentje met nog meer zicht op het kasteel. Was een goede move!
Na de show zijn we richting de uitgang gegaan, maar uiteraard niet voordat we een foto hadden gemaakt met de machinist van de Hogwarts Express. Was wel erg grappig. Omdat Samantha een toverstaf heeft, waarschuwde hij haar dat toverspreuken verboden was. Maar hij wilde wel poseren alsof Sam net alsof een toverspreuk op hem los liet 
Via the (veeltedrukke) City Walk zijn we weer terug gelopen naar onze auto en zijn we terug gereden naar onze villa.
Morgen nog wat kleine dingen inpakken en dan laten we Kissimmee/Orlando weer achter ons.
