FamPeeters

Werkelijk waar zo heerlijk geslapen vannacht, eigenlijk jammer dat de wekker afliep vanmorgen. Maar we willen vanmorgen op tijd bij Boone Hall Plantation zijn. Dan is het nog niet zo warm en (belangrijker nog) is het nog niet zo druk!
Eerder waren we van plan om EN naar Boone Hall toe te gaan en daarnaast nog een Harbour tour door de haven van Charleston te maken. Alleen… dan zaten we weer aan een tijd vast en de afvaarttijden van de boot, waren voor ons niet zo gunstig. Was wel grappig, ik had me deze week al eerder afgevraagd of we deze rondvaart niet beter konden schrappen. Maar had nog niets er over tegen Cesco gezegd. Nu bleek gisteren avond dat hij een beetje met het zelfde zat! Dus de keuze was snel gemaakt, geen harbour tour. We gaan natuurlijk wel naar Boone Hall Plantation en Charleston in!
Maar eerst de boel weer verzamelen en inpakken. In het restaurant van het hotel heerlijk ontbeten. Het buffet zag er meer dan prima uit en er was genoeg keuze.
Na het ontbijt hebben we de koffers in de auto geladen, gaat ook steeds handiger. En zijn we op pad gegaan. Eerst nog even gestopt bij Panera om brood te halen, is de lunch ook weer voor elkaar! Lekker makkelijk en we vinden het alle vier lekker.

Boone Hall Plantation is Amerika’s oudste plantage die nog steeds in gebruik is. Vroeger werd hier hier katoen en pecan noten verbouwd. Tegenwoordig wordt hier groente en fruit verbouwd. De oogst wordt grotendeels weer verkocht in hun eigen supermarkt.
Misschien zegt de naam Boone Hall wellicht niet zo veel. Maar ik vermoed dat de naam Mont Royal misschien wel een belletje doet rinkelen… Het huis, de bibliotheek en de geweldige Avenue of Oaks hebben decor gestaan in de serie North and South als thuis van de plantage zoon Orry Main!
Ik heb zelf deze serie altijd geweldig gevonden en zelfs laatst nog, ter voorbereiding van deze reis, samen met de kinderen zitten kijken. Natuurlijk weet ik dat deze serie ook geromantiseerd is, maar grotendeels geeft het toch een redelijk goed beeld over the Civil War.
Ben samen met Cesco al eens eerder op deze plantage geweest en nu wilde we   hem ook graag aan de kinderen laten zien. Als een soort van afsluiting van de afgelopen dagen waar the Civil War toch wel grotendeels het hoofdthema is geweest. En… ook een beetje voor Samantha. Ze heeft afgelopen schooljaar samen met een klasgenootje een werkstuk (dagboek van een slaaf) gemaakt en heeft toen wat foto’s uit mijn album gebruikt als decoratie materiaal!

Maar ik dwaal af…
Op Boone Hall is er aardig wat veranderd, gelukkig grotendeels in positieve zin. Over the Avenue of Oaks reden we naar de parkeerplaats. Dit is gewoon onbeschrijfelijk, het is hier zo mooi! En aan het einde van deze avenue ligt dan achter het hek het huis.
Bij het hospitalitie centre konden we ons in laten schrijven voor een tour door het huis. Helaas mocht tijdens deze tour niet gefotografeerd worden. dat wist ik nog van de vorige keer, dus de camera is (deze keer) in de tas blijven zitten.
Onze gids, Bob, was heel goed te volgen en vertelde een hele hoop informatie over het huis, over de familie en over de slaven ie op deze plantage gewerkt en geleefd hebben. Deze tour duurde ongeveer een half uurtje.
Hierna zijn we gelijk op een soort van trekker gestapt om een tour te maken over de plantage. De huisjes van de slaven kwamen na deze tour wel aan de beurt!
De plantage was eigenlijk groter dan ik verwacht had. En dan is er ook nog een behoorlijk stuk land verkocht! Een deel van de plantage is dus nog in gebruik voor het verbouwen van groente en fruit. En een ander deel wordt voor evenementen gebruikt. Afgelopen weekend heeft hier ‘TheVillage People’ opgetreden (en ja die leven nog en ja ze treden nog steeds op…).
Weer terug bij het huis zijn we langs de slavenhuisjes geweest. Hier was het echt veranderd. De huisjes waren wel hetzelfde gebleven, maar van binnen waren ze nu wat meer aangekleed. Sommige huisjes waren aangekleed zoals ze vroeger gebruikt werden en andere huisjes werden gebruikt om als expositie ruimte te gebruiken om zo meer te vertellen over de slavernij. Was heel duidelijk allemaal en (vooral) voor de kinderen heel leerzaam.
Inmiddels begon het zonnetje al aardig te prikken en besloten we om terug te gaan naar de auto en naar Downtown Charleston te gaan.

De auto parkeerde we bij het Visitors Centre om vanuit daar verder te gaan met the DASH (een soort van ouderwets busje). En het wachten duurde en duurde maar toen het busje eindelijk kwam.
Dus we stapten in, betaalde voor de rit, ze reed de bus ongeveer 3 meter vooruit en ging vervolgens ruim 20 minuten (met draaiende motor) staan wachten. Terwijl er achter een zelfde busje stopte die dezelfde route reed en wel verder reed!
Maar ze bleef dus staan. Zonder boe of ba te zeggen tegen de passagiers. Eh Busdriver… MOVE THAT BUS…!!
Maar het bleek dat ze ging wisselen met een andere chauffeur.Was een verbetering overigens… deze dame was heel erg vrolijk ;o)
Na deze ronde zijn we terug gegaan naar de auto en naar de Tanger Outlets gereden. Even bij Tommy kijken!!

Cesco slaagde er voor een leuk windjack. Voor de rest viel het een beetje tegen. Geordi zocht voor een shirt Hilfiger voor het zoontje van zijn juf (had ze gevraagd). Maar tot verdriet van Geordi was er niets bijzonders. Geen probleem, we komen echt nog wel een aantal Hilfigers tegen!

*heel in de verte ligt Fort Sumter, hier is het eerste schot gelost in de Civil War!*

Daarna zijn we op pad gegaan naar Brunswick, waar we vannacht overnachten.
Over onderweg weinig te melden. Behalve dat het er weer even op ging lijken dat een restaurant vinden weer een probleem ging worden. Maar gelukkig kwamen we een Ruby’s Tuesday tegen. Niet helemaal wat we in ons hoofd hadden, maar het eten is hier over het algemeen niet slecht.
Hier zat ook een kleine outlet, dus… nog heel even geshopt. Leuk geslaagd bij Tommy Hilfiger. Geordi heeft eindelijk iets gevonden voor z’n juf, Sam een leuk shirt en ik een leuk shirt. Alles in de winkel was met minimaal 30% korting en van het totaal ging er nog eens 10% extra vanaf! Leuk winkelen dus!!!
Ralph Lauren viel een beetje tegen helaas, dus we zijn snel naar Ruby’s vertrokken.
We hadden best wel honger! Een zeer vriendelijke serveerster hielp ons en wist me van een watermeloen iets (een drankje waar ik nu even de naam niet meer van weet) af te brengen. Die viel bij de gasten niet echt in de smaak. Eh… ik kies maar even voor iets anders, een Tropical crush. Die smaakte prima. net als het eten.
We konden er weer tegen aan!

Na ongeveer 14 mile kwamen we aan bij ons hotel (Clarion Express) van vannacht. SLIK! Het hotel is geboekt via Hotwire en na de best wel luxe hotels van de afgelopen dagen, is dit hotel een beetje een tegenvaller! Van de Star rating klopt bij Hotwire in ieder geval echt geen hout, want dit is duidelijk geen 4 sterren hotel!
Begon al met de keiharde muziek bij de receptie. En dan… moet alle bagage met de trap naar boven gebracht worden. Nou laat ik het netjes laten, ik was niet blij. Misschien klink ik nu heel verwend, maar dit is geen hotel wat wij normaal gekozen zouden hebben! Zelfs nog overwogen om weer uit te checken en een ander hotel te gaan zoeken… Maar verder zag het er netjes uit, dus hebben we besloten om te blijven. Het is (gelukkig) maar voor 1 nachtje!
Morgen gaan we naar ‘huis’, naar Disney World toe. Daar hebben we allemaal toch wel enorm veel zin in. Al is het maar dat we nu onze koffers lekker uit kunnen pakken… ;o)

Weather in Brunswick / Glynco at time of posting: 29 °C, broken clouds, wind 190° at 5km/hr.