FamPeeters

Gisterenavond eigenlijk iets te laat naar bed gegaan. Maar we zaten de openingsceremonie van de Olympische Spelen te kijken en we wilde graag nog het moment zien waar de vlam werd aangestoken. Het duurde alleen allemaal iets langer dan we eigenlijk voorzien hadden. Er zaten, vonden wij, leuke stukken in de ceremonie. We hebben vooral dubbel gelegen om Mister Bean en het James Bond filmpje samen met koningin Elisabeth!
Samantha had gisteren al afscheid van Marian genomen, zij vertrok vanmorgen al rond een uur of 5 omdat ze het vliegtuig in Dublin moesten halen.

(more…)

[Read more →]

(more…)

[Read more →]

Gisteren avond hadden we hier nogal last van een aantal luidruchtige families die hier in een huizenblok schuin aan de overkant logeerden. De hele avond een hoop geschreeuw en harde geluiden vanaf deze kant. Volgens Cesco zijn ze rond middernacht zelfs een bierfeest gaan houden en was er behoorlijk veel geluidsoverlast. Zelf heb ik dit (gelukkig) niet meegekregen. Vanmorgen toen we opstonden en de gordijnen openschoven waren de families met zeer lange gezichten de vele auto’s aan het inpakken. Of ze nu uit hun zelf zijn vertrokken, of dat ze eruit gezet zijn zullen we nooit weten. Maar reacties van andere tijdelijke bewoners hier doet ons sterk het laatste vermoeden…

De bedoeling was vandaag om naar Doolin te rijden en daar met de boot langs ‘The Cliffs of Moher’ te varen. Maar toen we vanmorgen opstonden zag het weer er nu niet bepaald goed uit. Sterker nog… het was eigenlijk best wel mistig. Leek ons nu niet echt het prettigste weer wat je wilt hebben als je langs deze beroemde kliffen wilt gaan varen. Na wat uitzoekerij op internet en onderling overleg besloten we gewoon naar Doolin te rijden en het daar ter plekke te bekijken,als wisten we stiekem het antwoord wel…

De kinderen maakte het eigenlijk weinig uit. Natuurlijk willen zij ook graag de kliffen zien, maar vandaag of later deze week maakte voor hun weinig verschil. Dus na het ontbijt op naar Doolin. Onderweg er een nieuwe hobby bij gevonden: het verzamelen van verschillende verkeersborden die langs de weg te vinden zijn. Natuurlijk weten we van de meeste best wat ze betekenen, maar ze zien er zo grappig uit. De kinderen zoeken driftig met me mee. Zal, als ik een leuke collectie verzameld heb, er meer over vertellen.

Aangekomen in Doolin was het weinig verrassing: Die kliffen ging het vandaag gewoon niet worden! Buiten dat Samantha niets zag… was het echt te mistig naar ons idee. Maar nu we toch hier waren hebben we een paar winkeltjes bezocht die open waren. De winkeltjes stelde niet zo heel erg veel voor, maar we zijn eerder deze week ook afschuwelijk verwend door Carrolls in Dublin. Behalve dan het chocoladewinkeltje waar ik ineens naar binnen geduwd en getrokken werd! Als je dan ineens oog in oog staat met allerlei heerlijke smaken home-made-fudge…zie dan nog maar eens weerstand te vinden om weer dapper zonder iets te kopen naar buiten te rennen! Heel dapper hebben we één plakje gekocht en deze met z’n vieren gedeeld. Maar de wetenschap dat we hier later deze week nog eens terug gaan komen… maakt me nu al huiverig. Weet niet (weet het bijna wel zeker) of ik dan nog wel zo dapper kan zijn…

 * de eerste foto is nog mistig, de tweede foto is ongeveer 30 minuten later*

Buiten begon het onverwacht toch enigszins op te klaren en besloten om toch naar de haven te rijden en daar onze definitieve beslissing te maken. De mist begon toch echt weg te trekken maar volgens Cesco stond de wind de verkeerde kant op waardoor de zee vrij onrustig was. We willen graag de kliffen zien, maar het liefst niet ‘er-groen-uit-ziend-en-hangend-over-de-railing-van-de-boot’! Dus ons definitieve besluit voor vandaag was NEE.
Maar dan… wat zullen we dan gaan doen. Genoeg dingen te doen en te zien in deze omgeving,nu nog kiezen was ons leuk leek. Dat werden dus the Doolin caves! Had op internet al gelezen over een aantal grotten die in deze omgeving zitten, maar niet alle grotten hadden goede recensies. Over the Dooling Caves, waren de meningen wel positief. We hadden al wegwijzers gezien richting deze grot, dus dat moest weinig problemen opleveren om deze te vinden. Al nemen de Ieren het niet zo nauw met een kilometertje… 3 kilometer kan hier in Ierland rustig het dubbele zijn… ;o)

Aangekomen bij de grot hadden we nu eens weinig aan onze heritage card, hier moest toch echt gewoon toegang betaald gaan worden. Maar enig speurwerk vooraf  thuis had ons wel een andere kaart opgeleverd: The Shannon Region Discount Card. Levert toch weer leuke 25% korting op de toegang op. Je bent en blijft een Hollander zullen we maar zeggen!
Onze gids was nog vrij jong, heel vriendelijk, echt heel Iers en sloot bijna iedere zin af met: oké.

Dus we gaan nu de grot in, oké… Het waren ‘slechts’ 125 treden naar beneden, die we straks ook heel vrolijk weer naar boven mogen gaan lopen! Maar goed, dat was latere koek. Bij het begin van de grot kregen we allemaal een helm die we op mochten zetten. De kinderen vonden dat helemaal hilarisch, want waarom moest je nu een helm op. Nou bij de eerste POK tegen het lage plafon aan, was IK in ieder geval HEEL blij dat ik die helm op mijn hoofd had! En na die eerste blijdschap, was ik daarna nog vele keren die helm zeer dankbaar. Vind het nog steeds heel kunstig dat ik diezelfde POK ook een aantal maal bij Geordi vandaan hoorde komen, die kon toch vrijwel overal zo onderdoor lopen. De geluksvogel, want de volwassenen moesten op sommige stukken toch echt in wat vreemde kronkels lopen om vooral maar niet die POK tegen hun helm niet te hoeven ervaren!
De grot was werkelijk prachtig. Heb toch inmiddels al enige grotten bezocht en deze staat toch wel vrij bovenaan. Als je het verschil nog niet wist tussen stalagtieten en stalagmieten, heb je vandaag een hoop bij geleerd. Hier hing in de grot echt een reusachtige stalagtiet. Echt werkelijk prachtig!
De grot is zo’n 60 jaar geleden bij toeval ontdekt en behoort tot 1 van de grootste grotten van Ierland. De enorme stalagtiet in de grot behoort tot de 3 na grootste van de wereld!

Nadat de rondleiding was afgelopen en we die 125 treden van de trap ook weer omhoog gelopen waren, was het nog even een hele attractie om de uitgang te vinden. Want zover we wisten was de deur naar het bezoekerscentrum gesloten… Na een hele omweg die overal naar toe leidde maar toch echt niet naar de parkeerplaats , bleek dat we toch gewoon door die deur heen moesten…

Vanuit Doolin zijn we richting ons huisje gereden. Onderweg nog een tussenstop gemaakt in Ennis en dan toch echt door naar Killaloe.
Bij het huisje heerlijk even wat relaxen en uit gaan zoeken waar we vanavond willen gaan eten. Geordi heeft hier al een Iers vriendje (Michael) en een Iers vriendinnetje (Amy).  Ierser kan Amy niet… rood haar en sproeten. We plagen Geordi een beetje ermee, waarna hij zo heerlijk hapt…
Hier in de omgeving zitten diverse pubs en een aantal hebben in het weekend live muziek. Uiteindelijk werd het Molly’s, gezellig pub met in een half afgesloten gedeelte van de pub een mogelijkheid voor eten. Kan vertellen dat het beslist geen straf was om hier te eten! Het eten was echt heerlijk en we konden het niet laten om ook nog een nagerecht te bestellen. We hebben er in ieder geval weer een cheesecake idee bij: een Toblerone cheesecake. Ik heb niet het recept, maar we hebben de cheesecake wel, voor het opeten, uitgebreid bestudeerd ;o)

En nu is het gras in Ierland echt vele malen groener dan bij ons in Nederland. Maar zelfs het Heermoes, wat bijna met geen @#$&% mogelijkheid uit je tuin te krijgen is… is hier vele malen groener!

(more…)

[Read more →]

Het eerste deel van onze vakantie zit er helaas alweer op! We verlaten vandaag Bettystown en rijden naar de andere kant van Ierland, naar Killaloe in county Clare. De wens was om naar de Cliffs of Moher te gaan bezoeken, dus hebben we in die omgeving een huisje gezocht. Heel bewust hebben we een locatie gekozen die vrij centraal ligt zodat we veel kanten op kunnen.
Maar eerst de boel in pakken en de auto inladen. We hadden niet bepaald echt heel erg ons best gedaan om compact in te pakken, alles moest in Killaloe toch weer uitgepakt gaan worden. En met een beetje wringen paste het net aan allemaal in de auto. Maar als we (waar we nog even NIET aan denken) aan de terugweg gaan beginnen, pakken we de boel zeker weten veel compacter in de auto!
Even afscheid genomen van de beheerster van ‘The Courtyard’ en we zijn even voor tienen op weg gegaan richting Killaloe. Het is volgens de routeplanner ongeveer een uurtje of 3 rijden. Cesco had net voor vertrek nog even contact gehad met de beheerster  en rond half vier konden we in ons nieuwe onderkomen inchecken. We moesten ons dan, omdat we zeker veel vroeger aan zouden komen, wel even vermaken. Maar ons kennende zal dat geen probleem zijn!

De reis door Ierland heen verliep heel voorspoedig. De kinderen op de achterbank hoorde we niet, die waren druk met hun nintendo in de weer. Onderweg reden we ook nog door het plaatsje: Moneygall. Overal hingen Amerikaanse vlagen en foto’s van president Obama. Vroegen ons echt af waarom… Maar google is you’re friend… Blijkt dat president Obama in 2011 het plaatsje Moneygall heeft bezocht omdat zijn groot-groot-groot-vader  hier vandaan kwam!

Even voor enen reden we het terrein op van Lakeside Holiday Homes in Killaloe. De eerste indruk was alvast heel goed! Terwijl Cesco bezig was om de locatie op te slaan in de routeplanner (wat even niet lukte), kwam er een vriendelijke mevrouw van Trident (de organisatie die de huisjes verhuurd) naar buiten. Ze vroeg of ze ons misschien kon helpen. Bleek het de mevrouw te zijn die Cesco eerder vandaag via de telefoon had gesproken. Wat haar betreft konden we ook nu gelijk inchecken! Nou daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen!

Nog geen 15 minuten later stonden we in ons ‘nieuwe huis’ voor deze week en we waren zeer onder de indruk!
Het was nog moeilijk kiezen ook in welke kamer wij zelf wilden gaan slapen. Daarna mocht Samantha kiezen, die viel voor de kamer met de inloopkast, terwijl Geordi al hoopte op de kamer met de openslaande deuren. Dus iedereen tevreden!
Snel de auto uitgeladen en onze spulletjes uitgepakt. Daarna zijn we even de omgeving gaan verkennen, even kijken wat waar ligt. Van de gelegenheid gelijk gebruik gemaakt om wat boodschappen te doen.
Ik denk dat we ons de komende week wel zullen vermaken hier.

Zal gelijk een kleine rondleiding geven in ons nieuwe onderkomen voor deze week:

Net als ons huisje in Bettystown hebben we ook dit huisje gehuurd via Trident Holiday Homes. Voorheen huurde we nog wel eens huisje van particulieren, maar onze ervaring vertelde dat de huisjes van Trident toch het fijnste waren. De huisjes zijn compleet en even belangrijk: netjes onderhouden en verzorgd.

	De voorkant van ons huisje
Ingang met trap naar boven
	Onze slaapkamer (bedden staan nu tegen elkaar geschoven voor een lekker breed bed…)
1e badkamer
	Slaapkamer van Samantha
Met inloopkast en eigen  badkamer!
	De trap op naar boven…
Een gezellige woonkamer met open keuken
	Openslaande deuren zodat je een balkon hebt.
Eethoek
	3e badkamer (dat wordt straks wennen als we weer thuis zijn…)
Slaapkamer van Geordi
	En openslaande deuren naar een klein tuin.
Ons uitzicht vanuit de woonkamer

Zoals het er nu uitziet gaan we morgen, gezien de goede weersverwachtingen, naar de Cliffs of Moher toe. Vanavond even wat dingen nog uitzoeken daar over.

(more…)

[Read more →]

Vanmorgen lachte het zonnetje ons al tegemoet toen we opstonden. Van de vele regen die voor deze week voorspeld was, is (gelukkig) weinig van terecht gekomen. De Ieren kunnen dus net zo goed het weer voorspellen als een Helga van Leur en een Piet Paulusma…
Maar wij klagen niet!
Eigenlijk hadden we plannen om vandaag terug naar Dublin te gaan om daar wat bezienswaardigheden te gaan bekijken. Maar de plannen zijn omgegooid. Toen we gisteren terug kwamen uit Trim zagen we, toen we Slane Castle voorbij reden, dat het kasteel in deze periode voor publiek geopend is! Alleen de openstelling is van zondag t/m donderdag. Dus als we wilden gaan, moesten we echt vandaag gaan. Slane Castle wordt regelmatig als decor gebruikt voor optredens van grote artiesten. Zo heeft Robbie Williams hier al eens een concert gegeven, maar ook andere grote namen hebben hier een optreden verzorgd. Wij zelf ‘kennen’ Slane Castle door een dvd van Celtic Women. Dus het leek ons nu wel eens leuk om een kijkje te gaan nemen.

Omdat Dublin vandaag echt niets ging worden, besloten we om een deel van de Boinne Drive te gaan rijden. De Boinne Drive op 1 dag rijden is vrijwel onbegonnen werk. Maar we hebben eerder deze week al locaties bezocht die onderdeel zijn van de Boinne Drive zoals Loughcrew, Hill of Tara en Trim Castle.

We zijn begonnen bij de Brú na Bòinne. Ja ja ja daar zijn we deze week al eens geweest. Maar het komt een klein beetje door Geordi. Vanaf groep 6 moeten de leerlingen ieder schooljaar een werkstuk maken. Het onderwerp mogen ze vrij kiezen. Het leuk Geordi een zeer interessant onderwerp om een werkstuk over de  Brú na Bòinne te gaan maken. En daar hoort natuurlijk ook goed foto materiaal bij. Van Newgrange hebben we al aardig wat foto’s, van Knowth minder. Dus na een keer zwaaien met onze OPW Heritage card zaten we binnen mum van tijd weer in de bus op weg naar Knowth. Dit keer hebben we de gids niet helemaal gevolgd, maar hebben wel aardig wat foto’s gemaakt. Cesco had haar nog wel even verteld dat we hier al eerder geweest waren, maar graag nog wat foto’s wilden maken. Dat was geen probleem. Toen we aankwamen met de bus had de buschauffeur gezegd dat de bus terug rond 12 uur zou vertrekken, alleen de gids vertelde dat we rond half een weer terug zouden gaan. Foutje van de gids, maar zie dan die hele groep maar weer eens op tijd terug die bus in te krijgen! Omdat we zo opmerkzaam waren geweest hadden we een ‘prijs’ gewonnen. Ik stelde al voor dat onze prijs een uitnodiging voor 21 december zou zijn voor de zonsopkomst bij Newgrange… Maar we kregen een mooie kaart waarop de ingangssteen van Knowth stond afgebeeld. Daar was Geordi gelijk al heel blij mee!

Na dit (nu wat korte) bezoekje aan de Brú na Bòinne zijn we verder de Boinne Drive op gegaan. Nu om een tussenstop te maken bij Slane Castle. In eerste instantie om een tour te maken. Maar toen we er eenmaal waren hadden we niet zoveel zin om aan te sluiten bij de tour en hebben we het alleen bij wat foto’s maken gelaten!
Verder de Boinne Drive op, op naar Dowth (Dhubhadh). Dowth is ook onderdeel van de Brú na Bòinne, maar je kunt er niet in en er is verder ook geen gids bij aanwezig. Als je Dowth wilt zien, mag je wel het (schapen)veld op waar de heuvel gelegen is en daar wat rondlopen. Geordi was weer als een gek foto’s aan het maken en alles wat om hem heen gebeurde ging volledig langs hem heen. Hij werd boos als iemand van ons, geheel per ongeluk, te lang in zijn vizier bleef staan. En reageerde dan even niet al te aardig. Voor ons tijd om even een niet zo leuke beslissing te maken en de fotocamera (tijdelijk) even in te nemen. Even afkoelen en weer een beetje tot zichzelf komen!
Zoals al voorspeld, was Dowth niet echt heel bijzonder. Maar toch was het wel leuk om hier gewoon eens bij te kijken.

Na Dowth zijn we naar Oldbridge gereden. Hier heeft ‘the battle of the Boyne’ plaatsgevonden. Een strijd tussen koning Willem III  van Oranje en James II. De Boyne, is de Boyne river die hier door dit gebied heen stroomt.
Dmv een kleine rondgang door het visitorscentrum heen werd het verhaal over deze strijd verteld. Het was zeker heel boeiend!
Ook hier konden we weer met onze heritage card zo doorlopen. Samantha heeft de ‘stand’ bijgehouden en is het eens dat deze kaart een zeer goede aanschaf is geweest. We hebben de kosten van de kaart er al ruimschoots uit!

We vonden dat we nu wel weer even cultureel genoeg geweest waren en zijn nog wat gaan shoppen in een klein shopping center langs de route. En ik weet… we komen soms met vreemde souvenirs thuis. Om deze traditie voort te zetten… Meer zeg ik niet ;o)
Morgen is het alweer vrijdag, de tijd vliegt gewoon. Maar dan gaan we zeker terug naar Dublin. Er zijn een paar dingen die we graag nog willen bekijken. En blijft er nog tijd over… zullen we zeker nog wel wat winkeltjes inlopen…

(more…)

[Read more →]

Toen we gisterenavond naar ons bed toe gingen, kwam het buiten met bakken uit de lucht. Maar alles wat vannacht gevallen is, kon in ieder geval vandaag niet meer vallen! De lucht was bewolkt, maar het zag er zeker niet onaardig uit. We hadden reden genoeg om na het ontbijt richting ‘The Loughcrew Cairns’ (Sliabh-na-Calliagh) te vertrekken. We zijn hier al eens eerder geweest, nouja op het parkeer terrein van the Loughcrew Cairns dan. Alleen het was toen nog buiten het seizoen. Je kon het terrein wel op, maar bij de cairn (grafheuvel) zelf is dan geen gids, even als de toegang van de ‘Cairn T’ is afgesloten. Daarom leek het ons toen geen goed plan om vanaf de parkeerplaats naar boven te lopen.
Nu wel midden in het seizoen zitten, was er weinig rede meer om er niet naar boven te gaan! Eerst bij de supermarkt wat broodjes ingeslagen en daarna op naar Oldcastle dus.

(more…)

[Read more →]

Vanmorgen was het zwaar bewolkt toen we opstonden en aan de auto’s te zien had het vannacht weer geregend. Lekker alles op het gemakje gedaan en na het ontbijt zijn we richting Dublin vertrokken. Niet voor de toeristische attracties, maar gewoon om even heerlijk te shoppen! Samantha heeft het er al een paar dagen over dat ze het wel zag zitten om weer eens in Dublin te gaan shoppen. En ze bofte… daar hadden wij ook zin in!
Dus op weg naar Dublin (Baile Átha Cliath). Het was niet al te druk op de weg en na een kleine opstopping omdat er een ongeluk was gebeurd zaten we zo hartje centrum. En dan is het toch wel handig dat Cesco hier voor zijn werk vaker komt… Hij wist precies waar we het beste konden parkeren.

Een bezoek aan Talbotstreet mag ook deze keer niet uitblijven, Samantha heeft namelijk dringend nieuwe dansschoenen nodig! En daarvoor moeten we bij Talbot Dance Centre zijn, in Talbotstreet. We zijn inmiddels vaste klant bij deze winkel en ook bij de dansschool koopt eigenlijk iedereen zijn of haar schoenen bij Talbot Dance Centre. Toen we de winkel binnen kwamen kwam John ons al tegemoet gelopen. De man moet ergens dik in de 80 zijn, maar wat zag hij er goed uit! We waren blij hem weer te zien. Maar dik in de 80 of niet… hij wist heel goed wie we waren en vroeg gelijk hoe het met Jarno was! Geduldig hielp hij Samantha met het uitzoeken van dansschoenen. Naast nieuwe hardshoes had ze ook nieuwe pomps (softshoes) nodig. Ik schrok eigenlijk wel van de maat… ze had zo’n 2 maten groter nodig dan de schoenen die ze nu draagt! Geordi zag bij Talbot’s een nieuw medaillebord. Niet dat hij deze nu zo hard nodig had, hij is immers gestopt met dansen. Maar dit was een klein bord en hij had zelf bedacht dat zijn bord die hij nu heeft naar Samantha kan verhuizen. Sam heeft namelijk wel een nieuw (groot) bord nodig. Dat was dus een heel goed idee van hem.
Nog even checken of de foto’s van de kinderen echt nog op de foto-wand hingen, was het tijd om afscheid te nemen.

Eerst de schoenen maar even naar de auto gebracht, dat scheelt een dag sjouwen, en dan verder de stad in. De toeristische dingen laten we vandaag even ver achter ons, we willen echt shoppen. En dat hebben we ook zeker gedaan. Heerlijk neuzen tussen de Ierse souvenirs bij Carrolls en lekker rondsjouwen door de winkelstraten van Dublin. Het was weer druk en zeer gezellig. Er speelde straatmuzikanten, er zongen straatzangers en ook the living statues waren weer van de partij. Sommige straatmuzikanten waren goed, anderen waren niet om aan te horen. Dat zelfde gold voor de zangers en zangeressen. Maar een meneer sprong er toch wel tussen uit, we vroegen ons ook serieus af waarom deze meneer nog niet was ontdekt! Zingen kon hij en waar we meestal weer voorbij lopen, bleven we nu toch even staan om te kijken en luisteren.

Samantha heeft gisteren een armband gekocht in een winkeltje bij The Hill of Tara en was op zoek naar nieuwe kralen voor deze armband. Maar dat was helaas niet zo gemakkelijk als we dachten. De kralen van haar armband zijn echt van een heel speciale maat die bijna niet te vinden waren. Ze baalde flink en haar armband waar ze gisteren zo blij mee was, voelde vandaag aan als een grote miskoop. In Graftonstreet zit een kleine Keltische juwelier. Hier hebben we al vaker sierraden gekocht en komen toch steeds weer terug. Dus via de Templebar district zijn we op ons gemakje richting Graftonstreet gelopen. De juwelier had weer prachtige dingen in zijn winkel en de verleiding wordt soms ook wel erg groot. Zag zelf een hele mooie gouden hanger. Maar ik ben nog zo blij met de hanger die ik nu draag dat ik het gewoon zonde van mijn geld zou vinden om wat anders te gaan kopen. Ook hier zag Samantha weer moeie kralen en bedeltjes voor aan haar armband, maar weer hetzelfde verhaal: ze paste niet op haar armband. We vonden dit heel sneu en hebben voor haar, alvast voor haar verjaardag, een nieuwe ‘kale’ armband gekocht. Daar kon ze dan de kralen en bedeltjes van haar 1 dag oude armband rijgen en kan ze makkelijker bedeltjes en andere kralen ervoor kopen. Haar dag was weer helemaal goed en de juwelier heeft de bedeltjes en kralen van de ‘oude’ armband over gedaan op haar nieuwe. Ook heeft ze een extra bedeltje/kraal uitgezocht. Die krijgt ze straks voor haar verjaardag van haar Opa en Oma. Ze had gisteren al druk zitten sms-sen of dat oké was, en was blij toen ze groen licht gekregen had. Maar goed deze bedel/kraal zit netjes in doosje en daar moet ze nog even geduld voor hebben voor ze deze aan haar armband kan toe voegen.

Geordi was helemaal blij toen hij zag dat er tegenwoordig in Dublin een Disney Store zat en hij MOEST daar natuurlijk even kijken. Hij heeft een geweldige drinkbeker gezien daar van Mickey met higlights van Dublin erop. Maar de prijs vond ik toch even iets minder geweldig. we denken er nog even over na. dat we deze week nog terug gaan komen in Dublin is al vrij zeker. Ook al gaan we dan voor de meer toeristische dingen, we kunnen vast nog wel even wat tijd vinden om nog heel even een paar winkeltjes te bezoeken…

Dublin lijkt wel voor ons een plek van tradities. Naast dansschoenen kopen en Mc Cormick de juwelier bezoeken is ook Barratts een winkel die we slecht voorbij kunnen lopen. Op de een of andere manier slagen we hier altijd voor schoenen! Ook dus deze keer weer… Met schoenen voor Cesco, Geordi en mij liepen we de winkel weer uit. Nog wat souvenirs gekocht bij Carrolls (kom hier vast nog wel terug…)
Inmiddels werd het tijd om eens aan wat te eten gaan denken. Cesco wilde ons, nog vanwege zijn verjaardag, meenemen naar hard Rock café. We hebben hier heerlijk gegeten. Ik heb zelf een heerlijke sirloin steak gegeten. En Cesco en de kinderen wilde graag burgers eten. Het smaakte goed. We hadden nog lef om een dessert te bestellen. Maar het koste toch moeite om het op te eten.

We vonden het nu wel tijd om terug te gaan naar onze auto. Alleen een klein probleempje… het overdekte winkelcentrum die aan de garage vast zit was al gesloten. Oeps, even zoeken waar we nu de garage in kunnen. Geordi al in de stress, wij zagen om eerlijk te zijn nog weinig problemen. En er waren ook geen problemen, want toen we omgelopen waren konden we op die manier gewoon de garage in. Even schrikken wat we moesten betalen voor het parkeren. Maar we hebben een heerlijke dag gehad.

Onderweg naar ons huisje moesten we nog wat boodschappen doen en daarna vlug naar ons huisje.
Samantha moest gelijk even haar nieuwe dansschoenen uitproberen (dat kan prima op het houten terras) en ik ben lekker gaan schrijven voor ons blog. We zitten nu al bijna de hele avond buiten. Vanmorgen zag het er nog grijs en grauw uit, maar we hebben vrijwel de hele dag zon gehad en zelf onze jassen konden we uit laten! Ook nog gezellig zitten kletsen met onze buren. We blijken aan beide zijden Duitse buren te hebben, aardige mensen.

*vandaag foto’s gemaakt met telefoon en mijn compacte camera, had geen zin om mijn spiegelreflex mee te slepen. Foto’s zijn hierdoor dus iets minder mooi van kwaliteit (helaas)*

(more…)

[Read more →]